ထိုးေဖာက္စီး၀င္သြားတဲ့ေရေနာက္စ
ငါ့ဘ၀
စိမ္းလန္းေနဆဲလြဲေခ်ာ္မွဳမ်ားရွ
ေန့စဥ္နားလည္မွဳလမ္းမမ်ားေပၚ
က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့နို့ဆီဘူးခြံတစ
သူ၀င္လို့ကိုယ္ထြက္လိုက္ရတဲ့ပရိ
ၾကြယ္၀လာတာလူ့ျပည္။
သူ့အေမကသူ့ကို
သံမဏိ၀တ္မွဳန္ေတြစားျပီးေမြးခဲ့
ငါ့ကို
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ့
အက္စစ္ထဲကလရိပ္ျပာေတြလက္ေဆာင္ေပ
ငါ့ဆီျပန္မလာေတာ့တဲ့မနက္ခင္း
ေက်းဇူးတရားမ်ားကိုငါေမ့လိုက္မိ
ရထားတစ္စီးရဲ့အသံဟာနာက်င္စြာ
ျမိဳ့ကေလးထဲကိုစိုက္၀င္သလို
နာက်င္မွဳေတြ
ငါ့အိမ္ကေလးမွာစိုက္၀င္ျပီ
နဒီ၀ကၤ
မိန္းမလွေလးေရ....
၀ဋ္ေၾကြးေတြပန္းနဲ့အတူေၾကြသြားပ
ေအာင္မွဴးေ၀
.png)
0 မွတ္ခ်က္:
Post a Comment