က ၾကိဳးကစင္ေပၚမွာတင္ေပ်ာက္ေနေတာ့
မိုးမိထားတဲ့ကိုယ့္က်င့္တရားေတာင္
အညြန္႕မလူရဲတဲ့အျဖစ္
ဆိုင္းခ်က္က အေသ။
ကဗ်ာဆိုလည္း
ရင္ထဲကထြက္ျပီးေနာက္
ရင္ထဲပဲျပန္၀င္သြားခဲ့ရ
၀တၳဳဆိုလည္း
ဇာတ္သိမ္းခန္းကိုပဲေၾကာက္ေနရ
ပြဲစကတည္းကဆုပ္လာတဲ့လက္သီး
ပြဲသာျပီးေရာ
တစ္ခ်က္မွမထိုးလိုက္ရဘူး။ ။
ေအာင္မွဴးေ၀
1 မွတ္ခ်က္:
ေလးစားပါတယ္...ကိုေအာင္မွဴးေ၀....
Post a Comment